Ανοίγοντας κάθε πρωί τα ματιά μου και το νου μου....
Μόλις ανοίγω τα μάτια μου, λίγο πριν επιτρέψω την εξωτερική πραγματικότητα και τις σειρήνες της να με παρασύρουν στους ρυθμούς και τη βοή της .......ας παραμείνω για λίγες στιγμές μέσα στον εαυτό μου ,ας περιηγηθώ στα όνειρα της νύχτας που πέρασε και μετά στα όνειρα της ημέρας που ξεκινά .
Ας δηλώσω παρούσα μέσα στο νου μου κι ας επιλέξω ποιες θα είναι οι πρώτες μου σκέψεις που θα χτίσουν τη βάση για μια υπέροχη ,αισιόδοξη ,δημιουργική ημέρα .
Φέρνω στο νου μου όλα αυτά που έχω στη ζωή μου ,για τα οποία είμαι ευγνώμων. Θυμάμαι όλα τα μικρά και τα μεγάλα ,όλα εκείνα που θεωρώ δεδομένα .Το κρεβάτι που κοιμάμαι ,το φαγητό που τρώω, τη ζέστη που έχω, την στέγη πάνω από το κεφάλι μου ,λίγους ή πολλούς αγαπημένους ανθρώπους στη ζωή μου ,την υγεία μου και συνεχίζω . Κάθε μέρα μεγαλώνω τη λίστα μου και την τρέχω σαν προγραμματάκι στον υπολογιστή του νου μου . Μέχρι που σηκώνομαι από το κρεββάτι μου με μια αίσθηση πληρότητας .Είμαι ήδη πλούσιος με τόσους τρόπους ,τόσο γεμάτος ,τόσο ευλογημένος. Τότε ο νους μου αλήθεια δεν βρίσκει λόγους να νιώθει φτωχός ,μόνος , ελλειμματικός και άδειος. Γιατί ένας άνθρωπος που ξεκινά τη μέρα του από αυτή τη θέση μέσα στο νου του ,μέσα στον εαυτό του ,εκπέμπει και άρα έλκει την αφθονία σε όλα τα επίπεδα. Αφθονία αγάπης γιατί ήδη αγαπιέται ,αφθονία υλική γιατί ήδη έχει .Αυτό που εκπέμπω ,αυτό έλκω. Σταματώ επιτέλους αυτήν την χρόνια συνειδητή η ασυνείδητη ψευδαισθησιακή κατάσταση του μυαλού μου ότι δεν έχω λόγους να χαίρομαι ,να ευγνωμονώ, να ζω και να αγαπιέμαι .
Μου υπενθυμίζω ότι αλήθεια δεν είμαι ένας μικρός ανθρωπάκος, αλλά μια υπέροχη πνευματική οντότητα μέσα σε μια θαυμαστή βιολογία ,με πολλές δυνατότητες.
Αφιερώνω μια στιγμή για να ευχαριστήσω τον εαυτό μου για όλα αυτά που κάνει ,για όλα αυτά που είναι .
Μου δίνω λίγα λεπτά για να έρθω σε επαφή με την καρδιά μου ,να ακούσω το ρυθμό του χτύπου της ,να συνδεθώ με τον σκοπό της.
Κάθε πρωί είναι μια νέα αυγή ,μια νέα αρχή ,νέα όνειρα ,νέα ξεκινήματα, καινούργιες διαδρομές.
Αναρωτιέμαι πως η ζωή σήμερα ευχάριστα θα με εκπλήξει. Η ζωή είναι ένα ταξίδι και όχι ένας προορισμός .
Αποφασίζω σήμερα και κάθε μέρα να μην αφήσω τα κρίματα του παρελθόντος να με οδηγήσουν ,αλλά όσα σήμερα, Τώρα, είμαι και μπορώ.
Θα κάνω όλα όσα χρειάζεται σήμερα να κάνω και ακόμη αν δεν τα καταφέρω όλα, ξέρω ότι θα έχω κάνει το καλύτερο που μπορούσα.
Θυμάμαι ότι μπορώ ακόμη να μυρίζω την ευωδιά των τριαντάφυλλων και να συνεχίζω την αποστολή μου όποια κι αν είναι αυτή.
Τέλος κλείνω τα μάτια μου νιώθω τα φτερά μου να ανοίγουν στην πλάτη μου ......γιατί ναι είμαι ένας άγγελος στη Γη αν το επιλέξω να το βιώσω.
Είμαι έτοιμος να αδράξω τη μέρα ,γνωρίζοντας ότι όλα συμβαίνουν για μένα ....και όχι σε μένα !!!
Ανδρομάχη Πλαγιαρίδου
Ουρανός και Γαία