Είμαστε θεραπευτές και θεραπευόμενοι !

Όταν γκουγκλάρω την ετυμολογία της λέξης «Θεραπεία» διαβάζω ότι είναι το σύνολο των ενεργειών και των μέσων που χρησιμοποιούνται για να αντιμετωπιστεί μια ασθένεια ή άλλη ανεπιθύμητη κατάσταση και να αποκτήσει ξανά ο οργανισμός την καλή του υγεία

(γενικότερα) το σύνολο των ενεργειών και των μέσων που χρησιμοποιούνται για να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα

Αναρωτιέμαι λοιπόν .....

Ποιος θεωρείται θεραπευτής ;

Mόνο ίσως ένας κλασικός γιατρός ; Ο ψυχολόγος ,ο ψυχοθεραπευτής ,ο κοινωνικός λειτουργός ;

Ένας εναλλακτικός ; Ένας ομοιοπαθητικός ,ρεφλεξολόγος ,ενεργειακός ,πνευματικός σύμβουλος ; Κάποιοι θα λέγανε γιατί όχι ,ακόμη και ένας διαισθητικός , ένας αστρολόγος, ή κρυσταλλοθεραπευτής ;

Υπάρχει αλήθεια διαφορά ; Ή μήπως είναι όποιος από ‘μας έχει κάνει την απλή επιλογή να ακούει , να αφουγκράζεται ,να εξετάζει και ίσως με βάση αυτό στο οποίο έχει εκπαιδευτεί και έχει αφιερώσει ώρες και στιγμές από τη ζωή του για να μπορεί να βοηθά ,να καθοδηγεί, να δείχνει το δρόμο προς τη θεραπεία ……του σώματος ,της ψυχής ,του συναισθηματικού κόσμου ….ναι τελικά του νου διότι όλα ξεκινούν από εκεί !

Αλήθεια πόσους ανθρώπους έχει συναντήσει ο καθένας μας στη διάρκεια της ζωής του που έστω για μια στιγμή ,δεν έπαιξε αυτό το ρόλο είτε σε κάτι μικρό αλλά σημαντικό για εκείνη την ώρα ή για κάτι σημαντικό και καθοριστικό για την πορεία της ζωής του ……..

Αν ο καθένας μας κάνει μια ανασκόπηση θα θυμηθεί πολλούς ανθρώπους που έπαιξαν έναν τέτοιο μικρό ή μεγάλο ρόλο στη ζωή του . Το αξιοπρόσεκτο και αξιομνημόνευτο είναι βέβαια το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς δεν ήταν καν επίσημα με το γνωστό κοινωνικά αποδεκτό ταμπελάκι του θεραπευτή .

Ήταν ο μανάβης της γειτονιάς που πρόσεξε μια μέρα πόσο βάραιναν τις πλάτες μου όλες οι έγνοιες του κόσμου ,και με ρώτησε και με άκουσε και ήταν σαν να μου πήρε για λίγο ,λίγο από το βάρος μου . Ήταν και τότε που ο άνθρωπος που φροντίζει την καθαριότητα του εργασιακού μου χώρου αντίκρυσε την απώλεια στο βλέμμα μου και έσκυψε πάνω μου να με ρωτήσει …..ποιον έχασα …κι εγώ βούρκωσα και έκλεψα στην αγκαλιά ενός αγνώστου ίσως για πρώτη φορά .

Σίγουρα ήταν η κυρία στην αναμονή της εφορίας που πρόσεξε την αγωνία μου και με ρώτησε τι περιμένω και μου εξήγησε τι να κάνω και πως να διαχειριστώ έναν τομέα άγνωστο αλλά και τρομακτικό για τα ελληνικά δεδομένα ,τις δημόσιες υπηρεσίες.

Δεν μπορώ να μην μνημονεύσω την περίπτωση που διάβασα ένα κείμενο , είδα έναν πίνακα και άκουσα μια θεσπέσια ερμηνεία από κάποιον άνθρωπο και ήταν σαν να μου άγγιξαν την καρδιά , με μετέφεραν σε κόσμους μαγικά ανθρώπινους και εκτόνωσαν όποιο συναίσθημα ήταν κατάλληλο για μένα να νιώσω ,να επιτρέψω ,να κλάψω να απελευθερώσω και τελικά να θυμηθώ πως είναι όταν αγγίζω το μεγαλείο μιας άλλης ψυχής ή της δικής μου ψυχής.

Αδιαμφησβήτητα ήταν πολλές οι συναντήσεις μας με ανθρώπους άκρως θεραπευτικές χωρίς πολλές φορές να το πήραμε χαμπάρι .Κι άλλες που το καταλάβαμε και νιώσαμε σαν το χέρι του θεού να μας άγγιξε για λίγο ή πολύ.

Μα πόσες φορές εμείς οι ίδιοι δεν είχαμε θεραπευτική επίδραση σε ανθρώπους δικούς μας, συγγενείς ,φίλους ,γνωστούς αλλά και αγνώστους .Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είμαστε συνειδητοί . Άλλοτε απλά υπάρχει μια ανάγκη και ανταποκρινόμαστε .Άλλοτε είμαστε αυτοί που νιώθουμε ότι γι'αυτό βρεθήκαμε, να βοηθάμε ο ένας τον άλλο…Άλλα και πολλοί από εμάς είναι σαν να ήρθαμε μόνο γι'αυτό ,να είμαστε εκεί για τους άλλους ,σαν να ζούμε μέσα από αυτό , σαν να νιώθουμε άξιοι μόνο όταν στηρίζουμε άλλους ,ή ίσως σαν μόνο τότε να φαίνεται ότι η ζωή γενικά ή ζωή η δική μας έχει νόημα και χρώμα. Α ναι... κάπου εδώ συναντάμε και κάποιους αναμεσά σας που τρέχουν κ υπάρχουν μόνο για τους άλλους και ξεχνάμε εμάς . Γνωστό σενάριο ε; Kατι σας θυμίζει ;

Αυτή λοιπόν η κατηγορία ανθρώπων κάποια στιγμή φτάνουν να νιώθουν οσιομάρτυρες ή ήρωες . Πιθανώς να νιώθουν κουρασμένοι αλλά να συνεχίζουν είτε γιατί πιστεύουν ότι χωρίς τη δική τους βοήθεια οι άλλοι δεν τα καταφέρνουν είτε γιατί δεν ξέρουν άλλο τρόπο να λειτουργούν να υπάρχουν να τραβάνε την προσοχή , να είναι σημαντικοί ή να βρίσκουν κάποιο νόημα στη ζωή τους .

Δεν έχει καμία σημασία τελικά πως λέγεσαι, τι λέει η επαγγελματική σου κάρτα, η ηλεκτρονική σου υπογραφή ,ή τι δηλώνεις . Είσαι και είμαι αυτό που έχω επιλέξει να είμαι . Και πάνω κι πρώτα απ’όλα είμαστε άνθρωποι . Τι ανθρωπος λοιπόν έχω επιλέξει ασυνειδητά ή συνειδητά να είμαι; Γιατί όλοι είμαστε θεραπευτές είτε το γνωρίζουμε είτε όχι είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι . Η ίδια η ζωή μας το αποδεικνύει .

Είμαστε θεραπευτές του ίδιου μας του εαυτού . Είμαστε «θεραπευτές » για πολλούς άλλους. Έμμεσοι ή άμεσοι .Ασυνείδητοι ή συνειδητοί.

Είμαστε θεραπευτικές υπάρξεις .Είμαστε θεραπευτές και θεραπευόμενοι .Είμαστε δηλαδή σε υπηρεσία .Ήρθαμε να υπηρετήσουμε την ψυχή μας και τον σκοπό της ,το όνειρο του ονειρευτή μέσα μας ,τη ζωή μας άρα και τη ζωή των συνανθρώπων μας ,του πλανήτη μας .Αρα ποια ζωή θέλουμε να υπηρετήσουμε ως θεραπευτές ;Mια μικρή ,περιορισμένη , δύσκολη άρα και μέτρια ζωή ; Η μια ζωή ελευθερη, απεριόριστων δυνατοτήτων με ευκολία χάρη και χαρά ; Σαν Ένα όνειρο που συνεχώς γίνεται αληθινό .......σαν το σενάριο που γράφω και τελικά όταν γυρίζω την ταινία αλλάζει αλλά γίνεται ακόμη πιο υπέροχο κι εκστατικό .

Δες λοιπόν τον εαυτό σου ως θεραπευόμενο θεραπευτή ήδη θεραπευμένο !

Πότισε τις σκέψεις όχι με τα προβλήματα που έχεις αλλά με τις θεραπείες που βιώνεις ήδη ,με τις θεραπείες που προσφέρεις , σε κάθε αγνή αγαθή πρόθεση που βάζεις για το κάθετι που άφορα εσένα ή τους άλλους γύρω σου .

Αναγνώρισε τις θεραπευτικές ιδιότητες του να είσαι άνθρωπος και πνεύμα μαζί μέσα σε ένα σώμα πάνω στη γη μαζί με τόσες άλλες ψυχές που πάνω απ'όλα τα σενάρια ,τους σκοπούς ,τις ταμπέλες , τις ατζέντες ήρθες ….ήρθαμε για να θεραπεύσουμε τη μνήμη μας ….να αναρωτηθούμε για τα πάντα ,να ανακαλύψουμε ο καθένας με το δικό του τρόπο και τελικά θυμηθούμε ποιοι αλήθεια είμαστε !

Και έτσι είναι.

ΥΓ

Μην υποτιμάτε τον εαυτό σας ,μην πιστεύετε ότι έχετε έρθει μόνο για ένα πράγμα σε αυτή τη ζωή όποιο κι αν είναι αυτό .

Έχουμε έρθει για να ειμαστε και να κάνουμε ότι θελήσουμε ασχέτως αν λέμε ότι κάνουμε ότι μπορούμε .

Είναι σίγουρο ότι δεν κάνουμε ότι μπορούμε ,γιατί αυτά που μπορούμε είναι αναρίθμητα και ασύλληπτα!

Ανδρομάχη Πλαγιαρίδου